دعوای تقسیم ترکه

شرایط اقامه دعوا:

دعوای تقسیم ترکه زمانی مطرح می‌شود که ورثه پس از فوت متوفی نتوانند به توافقی در خصوص تقسیم اموال او دست یابند. در این حالت، هر یک از ورثه می‌تواند از دادگاه درخواست کند تا اموال متوفی به طور قانونی تقسیم شود.

شرایط اقامه دعوا عبارتند از:

وجود ترکه: اموال، دارایی‌ها، و بدهی‌های متوفی به عنوان ترکه شناخته می‌شود و باید موجود باشد.

اختلاف میان ورثه: در صورت عدم توافق بین ورثه در خصوص نحوه تقسیم ترکه، هر یک از ورثه حق اقامه دعوا را دارد.

تعیین سهم‌الارث: ابتدا باید میزان سهم هر یک از ورثه بر اساس گواهی انحصار وراثت مشخص شده باشد.

مستندات قانونی: قانون مدنی ایران در بخش ارث، نحوه تقسیم ترکه و سهم‌الارث ورثه را مشخص کرده است.

مواد 300 تا 326 قانون امور حسبی نیز به تشریفات و مقررات مربوط به تقسیم ترکه پرداخته است.

ادله و مدارک لازم:

• گواهی انحصار وراثت: مدارکی که نشان می‌دهد چه کسانی وراث قانونی متوفی هستند و سهم‌الارث آن‌ها چقدر است.
• لیست اموال متوفی: شامل تمام اموال منقول و غیرمنقول، حساب‌های بانکی، بدهی‌ها و طلب‌های متوفی.
• مدارک هویتی ورثه: شامل کپی شناسنامه و کارت ملی تمامی ورثه.
• احراز بدهی‌ها و دیون متوفی: مدارکی که بدهی‌های احتمالی متوفی را نشان می‌دهد. این دیون باید پیش از تقسیم ترکه تسویه شوند.

نکات مهم در هنگام دادرسی:

تسویه بدهی‌ها: پیش از تقسیم ترکه، بدهی‌های متوفی باید پرداخت شود. در صورت وجود بدهی، ورثه نمی‌توانند ترکه را تقسیم کنند.

تحریر ترکه: در صورتی که ورثه نسبت به میزان و نوع ترکه اختلاف داشته باشند، دادگاه می‌تواند قبل از تقسیم ترکه، تحریر ترکه را انجام دهد.

توجه به وصیت‌نامه: اگر متوفی وصیت‌نامه داشته باشد، ابتدا باید وصایای او طبق قانون اجرا شود و سپس مابقی اموال تقسیم شود.